Dit schip ligt inmiddels niet meer in Meppel
Friesche tjalk Aeolus
Begin 1903 begeeft Andries Wisman zich in De Lemmer naar de werf van de Gebroeders De Boer, die net in dat jaar hun gescheiden ouders hebben uitgekocht en de werf hebben overgenomen. Naast de bestaande houten werf hebben ze een helling voor ijzeren schepen aangelegd. Sinds 1899 hebben ze ervaring opgedaan met het bouwen van ijzeren schepen.
Andries heeft een zand- en grindhandel en laat een skûtsje bouwen, krap 19 meter lang en 4 meter breed, voor het vervoer van zand en grind, maar ook voor veen en turf. Het schip vernoemt hij naar zijn moeder Albertha (of Albertje) Wisman-Postma.
Dit is het begin van de geschiedenis van de Friesche tjalk Aeolus. Tot 1930 is de geschiedenis van het schip redelijk helder, onder andere door naspeuringen van de voorlaatste eigenaar. Compleet is het verhaal niet en oude foto’s ontbreken ook.
Dat is wrang aangezien een van de huidige bewoners van de Aeolus veel onderzoek naar oude binnenvaartschepen doet en anderen helpt de geschiedenis van hun schip te ontrafelen.
Wie zijn wij
Wij, Suzanna Markusse en George Snijder, wonen sinds 2002 op de Aeolus. Een aantal jaren lagen we in Waspik (Noord-Brabant) omdat we daar in de regio, na verschillende banen, werkten in directiefuncties. In 2009 vonden we het wel genoeg en hebben we voor een rondreizend bestaan gekozen, werkend vanaf het schip, mogelijk gemaakt door de technische voorzieningen zoals mobiel internet. In de zomer varen we rond in Nederland, soms Duitsland of België. ‘s Winters zoeken we een plek om te overwinteren. Dat was vorig jaar Meppel en dit jaar (2012/2013) weer!
We doen veel vrijwilligerswerk voor de Landelijke Vereniging tot Behoud van het Historisch Bedrijfsvaartuig (LVBHB) en schrijven heel veel. Suzanna zit in de werkgroep Havens en Ligplaatsen van de LVBHB, organiseert voor de Noorder Schippers de Tjalkendag op 13 april 2013 in Meppel en George is bestuurslid en webredacteur. Gek op oude schepen maar helemaal idolaat van dieren, rijdt Suzanna sinds oktober op de dierenambulance voor de Dierenbescherming, regio Zuid-West Drenthe.
We zeilen met de Aeolus, maar vinden het ook leuk om kleine kanaaltjes te bevaren zoals de turfroutes in Groningen, Drenthe en Friesland. Meestal is ons reisdoel bepaald door een aantal evenementen in het land zoals de reünie van de LVBHB (in 2012 in Hasselt) of het Meppeler Grachtenfestival (ook in 2012). Daar tussendoor zoeken we een mooi plekje om een aantal dagen te liggen. We zijn zelfvoorzienend, eens in de 10 dagen water, af en toe diesel en natuurlijk eten. Een auto hebben we niet (meer), motorrijden deden we graag maar is onverenigbaar met het varen dus hebben we fietsen en (in Meppel) een station dichtbij. Als huisgenoot hebben we een zwarte kat, die overal van boord gaat en soms met een muis terug komt. Weinig kans in Meppel, te veel steen, te veel verkeer, dus hij blijft thuis. Onze hond is half september overleden, nu passen we af en toe op de hond van de Watergeus.
Geschiedenis vervolg
Andries Wisman uit Heerenveen verkocht zijn schip in 1918 aan Willem Toering, die het schip de Eensgezindheid noemt. Waarschijnlijk heeft Andries in de tien jaar daarvoor een tweede schip en vaart er een zetschipper op de Albertha. Willem Toering is geen beroepsschipper maar Zuiderzeevisser in Lemmer. Omdat na de Eerste Wereldoorlog de visserij niet zo veel geld oplevert koopt hij een vrachtscheepje. Dat houdt hij tot 1925 waarna het schip gekocht wordt door Jan Wiebes Wierda uit Wolvega. Wat die er mee doet is niet duidelijk. In 1930 wordt de Eensgezindheid weer verkocht, nu aan Marten de Jong uit Haskerland. Hij laat het schip verlengen van 18,77 meter tot 21,15 meter. Het schip wordt door de scheepsmeters uit Meppel hermeten en krijgt als meetnummer Mp354N (Mp staat voor Meppel, het is meting 354 in Meppel en de N staat voor Nederland). De geschiedenis wordt dan duister. Het lijkt er op, dat De Jong het schip tot 1950 houdt, er zonder motor vracht mee vaart en het dan verkoopt, waarna het na enige tijd als basis voor een woonarkje dienst gaat doen. Begin jaren negentig wordt het door iemand uit Dordrecht gekocht, die het door verkoopt aan een jonge man uit Maarssen, die de woonark er af sloopt en het schip verbouwt tot de huidige vorm. Hij gaat er veel mee zeilen met vrienden. In 1995 koopt de eigenaar vóór ons het schip. Hij woont er op, eerst alleen zonder vaste plek, dan met vrouw in Almere en tenslotte, als hun baby een peuter wordt zoeken zij een groter schip en kopen wij de Aeolus, zoals zij het schip inmiddels hebben genoemd naar de God van de Wind.
Gegevens Aeolus
Lang 21,15 meter, breed 4,05 meter, 60 ton. De mast is 17,50 meter hoog vanaf het water, de giek is 11 meter lang. Het grootzeil (vernieuwd in 2011) is circa 90 vierkante meter, de fok is ongeveer 30 vierkante meter. De mast kan relatief makkelijk gestreken worden door het contragewicht, dat onderdeks zit.
Er staat een DAF 475 motor in het schip en een generator van 9 kVA voor de stroomvoorziening. Verder is het schip van alle gemakken voorzien, we kunnen douchen! koken op inductie en we hebben centrale verwarming, een wasmachine, en een houtkacheltje voor de heel koude winteravonden.
